Danas je Dan primirja u Prvom svetskom ratu koji Srbija obeležava kao državni praznik od 2012. godine u znak sećanja na pobedu i veliko stradanje srpske vojske u Velikom ratu.
Praznik je, kao što znamo, posvećen potpisivanju primirja u Prvom svetskom ratu, kada su 11. novembra 1918. godine generali dveju zaraćenih strana u francuskom gradu Kompijenu, u jednom železničkom vagonu potpisali primirje. Mada je sukob zvanično okončan tek konferencijom u Versaju, ovim događajem na železničkom koloseku u praksi se okončao Veliki rat, najkrvaviji sukob u dotadašnjoj ljudskoj istoriji.
Republika Srbija je ovaj datum izabrala za jedan od svojih praznika, a uređeno je i da se uz praznik odredi i specifičan amblem koji se nosi na reveru u nedelji uoči Dana primirja:
Amblem se sastoji od dve zelene trake koje asociraju na lentu slavne albanske spomenice i jednog ljubičastog cveta sa pet latica. Cvet o kojem je reč je Natalijina ramonda (Ramonda nathaliae).
NATALIJINA RAMONDA ŽIVI SAMO NA CENTRALNOM BALKANU
U pitanju je ugrožena i retka vrsta koja živi samo na području Centralnog Balkana, u Srbiji, Makedoniji i severnoj Grčkoj. A Natalijinu ramondu nazivaju i "cvet feniks" zbog čudesnog svojstva da vaskrsava nakon što je potpuno osušena - dovoljno je samo zaliti je.
Biolozi kažu da Natalijina ramonda potiče još iz vremena ledenog doba, a ramonde su kao vrsta svetu poznate od 19. veka, kada ih je francuski istraživač po kome nose ime otkrio na području današnje Španije, u Pirinejima.
Međutim, 1874. godine Josif Pančić je došao do značajnog otkrića kada je otkrio da ramonde postoje i izvan Španije. Otkrio ih je na teritoriji južne Srbije, ali je zaključio da je reč o novoj vrsti koju je nazvao Ramonda serbika (Ramonda serbica).
Ljubitelji prirode koji žele da vide Ramondu nataliju i Ramondu serbiku u cvatu mogu da to učine u Jelašničkoj klisuri kraj Niša, koja je jedna od retkih mesta na Balkanu gde ovi cvetovi uspevaju.
Deset godina kasnije nakon što je Josif Pančić otkrio vrstu Ramonda serbica, dakle 1884. godine, dvorski lekar Sava Petrović otkriva da na Balkanu postoji još jedna vrsta ramonde sa nešto drugačijom krunicom i listovima. Budući da je bio u službi na dvoru kralja Milana, Petrović ovoj vrsti daje naziv Ramonda nathaliae, u čast kraljice Natalije.
